Vahşi / V. E. Schwab Kitap Yorumum

Herkese yeniden merhaba! Kitaplığımda okumayı en sabırsızlıkla beklediğim kitaplardan birinden bahsedeceğim bugün: Vahşi!

Kitap Fuarı'ndan aldığım Vahşi'yi uzun zamandır çok fazla merak ediyordum. Okuduğum yorumlar, hakkında izlediğim yorum videoları, Goodreads puanı (4.26, gayet yüksek ve umut vadedici)... Kısacası bu kitap için beklentimi yükseltmeme sebep olacak bir sürü etken vardı. Kitabı okurken beğeneceğimden yüzde yüz emindim. Ama ne yazık ki son sayfayı okuduktan sonra istediğimi alamadığım bir kitap okumuş oldum.

Vahşi'nin konusu şu şekilde: Üniversite arkadaşı olan Victor ve Eli, tezleri üzerinde çalışırken DoğaÜstü'lerin varlığını, nasıl oluştuklarını, yeteneklerini neye göre kazandıklarını falan araştırıyorlar. Ancak kitapta bir on yıl sonraya gittiğimizde Victor ve Eli baş düşmanlar ve her ikisi kendisine göre haklı sebeplere dayanarak diğerini öldürmek istiyor.

Vahşi'nin çok güzel yazılmış bir kitap olduğunu söyleyerek yorumuma başlamak istiyorum. Gerçekten bu kadar az sıkılarak okuduğum çok az  kitap vardır. Evet, çoğu kitap akıcı ama Vahşi'de sayfaları çok hızlı çevirebiliyorsunuz. Yazarın dili yoruculuktan oldukça uzak ama oldukça da etkili. Kitabın kısa kısa bölümler halinde yazılmış olması da bu akıcılığın en büyük sebebi aslında. En uzun bölüm herhalde dört sayfa falandır. Bu yüzden de gece uyumadan 'Bir bölüm daha okuyup bırakayım.' dedikten sonra kitabı en az dört beş bölüm okuduktan sonra bırakabiliyorsunuz. Bir de tabii bir geçmişi, bir günümüzü okuyarak ilerliyor bölümler bu da sürekli her şeyi taze bir şekilde hatırlamanıza ve karakterlerle bağ kurmanıza yardımcı oluyor. Karakterlerden birinin günümüzde yaptığı bir şeyin aslında geçmişi anlatan bölümde harika bir altyapısı yazılmış oluyor.

Ki bu da kitapla ilgili en beğendiğim şeye getiriyor bizi: Karakterlerin motivasyonu. Şimdi kitabın iki kötü karakterin savaşını konu aldığını bilmeniz gerek. Victor da Eli da asla iyi karakterler değil; hatta gri bile değiller, bana göre direkt siyahlar. Ama birinin siyah olduğu durumda diğeri nispeten gri. Bu da geçmiş ve günümüzü okurken birinin tarafını tutabilmenize ve ikisini de sevebilmenize sebep oluyor. Karakterlerin yaptığı her şeyin sebebini anlayabiliyorsunuz. Herkesin neyi neden yaptığı gayet açıktı. Bu tarz kitaplara bayılıyorum.

Karakter motivasyonlarının harika yazılmış olması, karakterler arası ilişkilerin de harika olması demek oluyor. Eli ve Serena, Victor ve Sydney... Her iki ikiliyi de çok sevdim, kitaba bağlanmamın sebepleri de bu ekiplerin ilişkileri oldu diyebilirim. Kitapta herkesin durduğu yer çok güzel ayarlanmıştı.

Ee bu kadar sevdim dedikten sonra, neden kitapta umduğumu bulamadığıma gelelim. Kitabı okumadan önce öyle bir beklenti içine girmiştim ki, belli bir yerden sonra çok şaşıracağım, gerçekten diğer kitaplarda bulamadığım bir şeyleri bulacağımı ummuştum. Ancak bunu yaşayamadım. Ve büyük bir hayal kırıklığı oldu benim için. Aslında bunu kendime ben yaptım. Evet, şaşırtıcı şeyler oldu. Olmasını beklemediğim anlarda bir sürü şey oldu ancak bunlar bunca sürpriz sonlu kitap okuduktan sonra bana o denli heyecanlı gelmedi ne yazık ki.

Vahşi benim hem beğendiğim hem de beğenmediğim bir kitap oldu. Okuduğum için asla pişman değilim. V. E. Schwab'la tanışmak için oldukça güzel bir kitaptı. Pegasus Yayınları'nın yeni çıkarttığı Sihrin En Koyu Tonu kitabını okumak için de oldukça sabırsızım. Çünkü serinin Vahşi'ye göre daha meşhur ve sevilen bir seri olduğunu biliyorum. En kısa zamanda alıp yorumlamak istiyorum.

Vahşi'yi benim kadar beklenti içine girmeyip okursanız bence oldukça seversiniz. Hep kahraman ve düşmanının hikayelerini okuyoruz. İki kötü karakterlerin kahraman olmak için birbirleriyle olan savaşını okumanın keyfini tahmin edebilirsiniz.

Vahşi'yi okudunuz mu, okumayı düşünüyor musunuz? Benim kadar arada mı kaldınız yoksa nefret ettiniz/sevdiniz mi? Yorum yazarsanız çok sevinirim. Başka bir yazıda görüşmek üzere!

Puanım: 3/5!