Madam Bovary / Gustave Flaubert Kitap Yorumum

Herkese yeniden merhaba! Sonunda, bir ayrdır, bir nevi elimde sürünen Madam Bovary'i bitirdim. Benim için oldukça uzun, yorucu ama beni gayet etkileyen bir kitabı okuma deneyimi oldu.

Uzun zamandır bir şeyler paylaşamıyor oluşumun sebebi de Madam Bovary'le yıldızlarımızın uyuşmasının epey zaman almasıydı. Kitabı çok sevmiştim ancak hızlı ilerleyemiyordum. Her gün, farklı zamanlarda birer bölüm okumak beni epey yoruyordu çünkü çok dolu bir kitaptı. Hem kitabın beni yorması hem de blogun bu kadar boş kalması reading slump süremi daha da uzattı diyebilirim. Ama bir aylık uzun bir sürecin sonunda Madam Bovary bitti!

Madam Bovary, bize Emma ve Charles Bovary'nin hikayesini anlatıyor. Emma okuduğu kitapların büyüsüne kapılıp, tutku dolu bir aşkın hayaliyle büyümüş bir kadın. Charles bir doktor ve Emma onunla evliliğinde hayalini kurduğu her şeyi yaşayacağını düşünüyor. Ne yazık ki Charles'ın sıradan bir doktor ve gözü yüksekte olmayan bir adam olması sebebiyle evliliği onun için kelimenin tam anlamıyla bir hayal kırıklığı oluyor. Bu hayal kırıklığı hem evliliğinde düşlediği aşkı bulamayışı hem de maddi anlamda umduğunu bulamamasından kaynaklanıyor. Bütün bunlar da Emma'yı hem aşkı hem de zenginliği bulması için dış dünyaya yönlendiriyor. Sevgilileri oluyor, lüks bir yaşam için Charles'ın haberi olmadan bir sürü borcun altına giriyor ve bir şekilde bütün bunları gizlemeye çalıştığı bir hayat sürüyor.

Madam Bovary gerçekten çok güzel bir kitaptı. Bir kitapta sevdiğim her şeyi oldukça başarılı bir şekilde barındırıyordu içinde. Duygular çok gerçekçi bir şekilde hissediliyordu. Özellikle başlarda Emma'nın evliliğinin onun istediği şeylere sahip olmadığını anlaması üzerine düştüğü boşluğu çok güzel anlatıyordu. Kitabın geneline yayılan Emma'nın mutsuzluğu, hayal kırıklıkları ise okunmaya değer bir sürü paragraf sunuyordu okuyucuya. Kocasında bulamadığı hayallerindeki aşkı aradığı sevgililerinde yaşadıkları ve onlarda duyduğu hayal kırıklığı beni gerçekten çok etkilemişti.

Madam Bovary'i zor okunan bir kitap olarak değerlendirme sebebim ise bir sürü sayfaya yayılmış uzun betimlemeleriydi. Betimleme elbette bir kitabın başarısına katkı sağlayan en önemli ögelerden birisi ama Flaubert gerçekten olayın geçtiği sahneyi her detayına kadar anlatan bir yazardı ve özellikle başlarda bu beni gerçekten sıkmıştı. Bovary ailesinin başka bir yere taşınması üzerine de gittikleri yeri abartı olacak belki ama kestirme yollarına kadar anlatıyordu. Bunlar okurken sıkıcı olabiliyor ama aslında hem kitabı besleyen hem de yazarın ne kadar başarılı olduğunu gösteren ögelerdi. Bütün bu betimleme yoğunluğu yüzünden de kitaba dört yıldız verdim.

Madam Bovary şu ana kadar okuduğum en zor kitaplardan birisiydi. Ama bir yandan da sanırım en çok altını çizdiğim kitaptı. En favorilerimi de elbette yazının en sonuna bırakacağım. Kitap favorilerime girmedi ama ileride bir kez daha okumak istiyorum ve Emma'nın duygu durumunu daha çok anlayabileceğim için daha keyifli bir okuma olacağından şimdiden eminim.

Madam Bovary, okuma listemden bir kitap daha silmemin dışında ne yazık ki yazı daha az kitapla bitirmeme neden oldu. Ama eğer yazın okumasaydım kışın sıkıldığım anda hemen bırakırdım ya da yarım bıraksam bir daha asla dönmezdim okumaya. İnat edip okumam benim yararıma oldu. İyi bir klasik okuyucusuysanız Madam Bovary eminim ki listelerinizde vardır ya da zaten çoktan okumuşsunuzdur. Yine de ağır ve zorlayıcı bir okuma sunduğu için öyle programınızın yoğun olduğu bir dönemde okumaya çalışmamanızı öneririm. Flaubert'in bölümlere yayılan betimlemelerine ancak sakin bir kafa dayanabilir desem sanırım abartmış olmam.

Kitap okumaya ve blog yazmaya daha çok vakit ayırdığım dönem tekrar başladı diye ümit ediyorum. Şu anda Rüzgarın Adı'nı okuyorum, hakkında konuşmak için sabırsızlanıyorum! Madam Bovary ile ilgili yorumlarınızı bekliyorum. Başka bir yazıda görüşmek üzere :)

Puanım: 4/5!

***

-Yaşadığı parça kötü olduğuna göre, en iyi günleri bundan sonra yaşayacakları olacaktı herhalde.

-Şimdi içinde yaşadığı bu durgunluğun bir zamanlarki düşlediği mutluluk olduğunu düşünemezdi.

-Aşk birdenbire, büyük gürültülerle, ışıklarla, şimşeklerle gelirdi herhalde -yaşamın üstüne düşüp onu alt üst eden, istemleri yapraklar gibi koparan, her yüreği uçuruma sürükleyen bir gök kasırgasıydı. 

-En acısı da benim gibi boşuna bir ömür sürmektir, değil mi? Acılarımız birinin işine yarasaydı, özveride bulunduk diye avunurduk hiç değilse.